Eindelijk weer een geslaagde railreis naar de Intermodellbau.

Na 3 jaar afwezigheid door de Corana-pandemie konden we weer naar de grootse modelbouw beurs in Europa  Intermodellbau in Dortmund.
Al sinds de oprichting van onze club organiseert de reiscommissie jaarlijks deze reis.

Zondag 23 april was het vroeg opstaan voor de deelnemers, want om 07:00 uur was het verzamelen voor de clubruimte om gezamenlijk per auto naar Haren (Ems) te rijden voor de treinreis naar Dortmund. Als u denkt dat we tot Dormund in de trein geslapen hebben, heeft u het mis, eerder hielden we onze medereizigers wakker!
Na de koffiestop in Münster moesten we nog 1 maal overstappen in Hamm. Daar viel veel te zien, zoals bv. het combineren van ICE’s.
We reisden niet met de DB, maar met de Westfalenbahn, Centralbahn en National Express.

De Westfalenhallen, waar de Intermodellbau plaatsvindt hadden een nieuw ruim entreegebouw in gebruik genomen, dat de loopafstand van het U-Bahn station vergrootte. Daartegenover stond dat we direct in hal 4 met modelspoor stonden. Daar waren over het algemeen de modelspoor fabrikanten met hun stands te zien, maar ook de vele modelbanen uit Duitsland, België, Noorwegen, Oostenrijk en Nederland te zien. In de aangrenzende hal 7 stond de handel in o.a. gebruikt materiaal.

De grote H0-baan van MEC Bregenz was voor mij de mooiste en waar ik inspiratie opdeed voor mijn eigen baan. Een weergave van een traject in Oostenrijk met de kilometrage van de objecten. Rotspartijen, bruggen, viaducten, lawine galerijen allemaal heel mooi gemaakt met veel details.

Een pareltje vond ik een kleine baan die de situatie weergaf van Hamburg Hbf in 1903 en wel de aansluiting van de spoorwegen uit het noorden. Met een grote spiegel zodat het leek alsof de complete overkapping was afgebeeld. Maar wat mij ook opviel, een groene schakelkast dat eruitzag als een origineel bedieningstableau. De bouwer vertelde mij dat dit een door hem gebouwd werkend model was van het elektromechanisch tableau van een seinhuis bij Hamburg Hbf in 1903 ontwikkeld door Siemens. Dat het werkte demonstreerde hij ook. De automatische besturing werd uitgeschakeld en via de schakelaartjes aan de bovenkant werd een wisselstraat gelegd, compleet met een belsignaal als een extra handeling nodig was! Ook dit is spoorwegmodelbouw!
Het eerder genoemd seinhuis stond uiteraard op de voorgrond van de prachtig gebouwde baan, compleet met in de tijd passende treinen.

Dan de N-baan van Loek Bronkhorst uit Nijmegen “De  Blauwe tram in N”. Eigenlijk werd ik door de titel op het verkeerde been gezet, want als ik “Blauwe tram” hoor, denk ik aan de NZH tramlijn Amsterdam-Zandvoort. Ik keek daarom vreemd op toen ik op de baan een “Fliegende Hamburger” zag en dat kon ik niet rijmen. Maar was wel onder de indruk van de kwaliteit van dit baantje met rijdende treinen, trams en varende boten waarvoor een draaibrug in werking kwam. Later toen ik de beschrijving hiervan las bleek dat hij de blauwe tram in een fantasie omgeving, maar wel met Nijmeegse gebouwen, had gezet en dat de aandrijving van de trams heel bijzonder was, gelijk aan die van de varende boot en auto’s, dus nooit te vroeg oordelen!

Wat zag ik nog meer voor leuks:

Een Belgische baan en een schuin aflopend perron. Let daarbij ook op hoe de boomstammetjes gestouwd zijn in de goederenwagens.

Leuk in scene gezet; een brand in een DB vrachtauto waar rook uitkwam en waarbij de brandweer zich in beschermende kledij hult, maar wat doet die smeris onbeschermd daar!

Ook mooi gemaakt deze filmset!

De terugreis verliep met enige vertraging in Münster waar we getuige waren van diverse rangeerbewegingen om het spoor weer vrij te maken voor “onze” trein en dat DB Netz ook om de plantjes geeft. Tussen de sporen stond zelfs een vlinderstruik!

Zoals gebruikelijk sloten we de railreis weer af met gezamenlijk eten, nu in een Turks eethuisje t.o. Münster Hbf.

Tekst: Habbo Meester
Foto’s: Frank Groenendaal (FGr) en Habbo Meester (HMe)